Ik heb gedemonstreerde en gezongen aan Kunst op Nienoord op 7 en 8 oktober in Leek.
Dit jaar deed ik voor de tweede keer mee aan de jaarlijkse Nienoord Kunstmarkt in Museum Nienoord. Vergeleken met de eerste keer was ik op een goede manier minder zenuwachtig. Ook voelde ik me meer op mijn gemak en thuis bij de mensen om me heen.
Ik realiseer me weer hoe belangrijk het is om het evenement te herhalen.
Ik heb me weer aangemeld voor de demonstratievloer en er waren vijf groepen deelnemers, waaronder ikzelf.
Stenen beelden, kleurpotloodschilderijen. De twee kunstenaars van inktschilderijen(Sumi-e) en wollen accessoires waren vorig jaar bij me, dus het was een blij weerzien.
Ik kreeg weer een stoel in het midden zonder muren. Het is precies goed voor mij om te laten zien wat ik in de demo heb geschreven en erover te praten. Je kunt zelfs de bananen die ik ga eten van achteren zien (lacht).
Tentoonstelling
Op de eerste dag was er lichte motregen, harde wind en snel bewegende wolken. Aangename blauwe lucht, zichtbaar en verborgen. Het was een opluchting dat het weer helder was toen we binnenkwamen.
Opnieuw vroeg ik Emile om me te helpen. Ik vroeg hem om de gammele houten ladder op te klimmen en de uithangborden en halve schijfjes aan de balken en palen te hangen. Hij is echt een betrouwbaar persoon die zijn werk rustig en onopvallend doet. Ik ben hem erg dankbaar.
Ik giechel in mezelf terwijl ik naar Emile-san kijk. Hij heeft negen jaar kalligrafie-ervaring, legt de karakters en kalligrafie uit. Ik ben trots op hem.
De vorige keer heb ik veel werken met één letter gemaakt in lichte zwarte inkt. Deze keer heb ik een werk met vier letters gemaakt op een frame met vier vakken. En ook verschillende andere kana werken, etc.
Ik ben op de een of andere manier gewend geraakt aan het ongemak van mijn eigen handschrift ingelijst en tentoongesteld voor mensen op …..
Als je het doet, moet je er trots op zijn (lacht).
De tweede dag was een beetje koud en windstil. Weer vroeg ik mijn man om hulp. Hij vergaf me zelfs mijn ondeugendheid om “op tijd te vertrekken, mijn borstel te vergeten en iets te laat terug te komen om de borstel op te halen” (zweet).
Gelukkig gebruikte hij zijn jarenlange klantenservicevaardigheden om mensen te woord te staan. Hij had niet eens tijd om het boek dat hij had meegenomen open te slaan.
Deze keer waren er op beide dagen zoveel bezoekers. Daarop ik de hele dag bezig ben geweest met uitleggen en demonstreren.
Ik heb maar één hap van de lunch kunnen eten. Het lukte me om de hele twee dagen op de been te blijven, ook al voelde ik me tijdens het proces flauw.
Maar… ik wil het even niet ‘uitleggen’ (lacht).
liederen en kalligrafie
Ik was net gewend aan het ongemak van kalligrafie schrijven in het openbaar. Maar deze keer besloot ik er een liedje bij te zingen (lacht).
Ik begon met Yamaha Electone toen ik 8 was, kalligraferen toen ik 9 was, en muziek veranderde in ‘zingen’ toen ik 22 was, maar ik ben altijd een tweevoetig persoon geweest.
Ik was bang dat ik hebzuchtig was als ik er maar één kon kiezen.” Maar nu ben ik blij dat ik het gedaan heb.
Helemaal niet beroemd (lacht).
Ik heb altijd het beeld gehad om ’tegelijkertijd’ te schrijven en muziek te maken, maar ik heb het me nooit gerealiseerd. Een markt waar willekeurig veel mensen komen is een goede gelegenheid om het ‘uit te proberen’.
De ruimte was klein, maar de deur stond open, dus ik maakte me alleen zorgen of ik het geluid van de gitaar wel kon horen. Maar daar leek het wel mee te vallen.
Drie demonstraties van 15 minuten per dag.
Emile-san filmde de demonstratie met een kleine krachtige camera.
Reactie is… niet zo slecht…?
Ik zag veel uitdagingen voor de toekomst. Actie is de sleutel tot alles.
Samengevat…
Nederlanders, of misschien is het een kenmerk van westerlingen, hebben sowieso een grote honger naar kennis. “Waarom, hoe?” Velen vragen het serieus als kinderen (in de goede betekenis).
Dankzij dit ben ik ‘kalligrafie’ in woorden ook beter gaan begrijpen dan toen ik in Japan was (lacht).
Ik was verrast dat iemand die 35 jaar geleden slechts twee keer in Japan had gewoond, telkens voor drie maanden, met me kwam praten in gewoon Japans. Hij deed onderzoek naar de Ainu-taal en is ook een professionele onderzoeker die Russisch en andere meertalige talen spreekt. Ik benijd zijn taalkundig talent. Hij kocht een frame van “Zeven keer vallen and acht keer opstaan” als souvenir.
Andere mensen hebben interesse getoond in kalligrafielessen, uitnodigingen om kraampjes op te zetten op andere kunstmarkten en een andere uitbreiding.
Ik hoop dat beetje bij beetje meer mensen geïnteresseerd zullen raken in ‘kalligrafie (Shodo )’ op deze manier.
Dank aan iedereen die naar ons kwam kijken.
We waren erg blij♪
Nou, de volgende is een Shodo workshop ♪
Op zondag 22 oktober wordt er een kalligrafie workshop georganiseerd door Sachiko-san in haar winkel Japanse winkel Batsu.
Al volgeboekt met 12 mensen. Dank je wel Sachiko-san!
Ik ben helemaal naar Nienoord geslingerd,
Ik wil er weer helemaal tegenaan en hard werken om het goede voorbeeld te geven.