Het is al februari . Maar ik ga terugblikken op de gebeurtenissen van 2023 , en schrijven over enkele van mijn ambities voor 2024.

Elke maand sturen we onze kalligrafie naar Nihon Shuji Gakkai voor een wedstrijd . Als je het een bijzonder goed werk gemaakt hebt, wordt het gefotografeerd in het tijdschrift.

In 2023 werden twee mensen van de Waran Mizukukikukai geselecteerd.

Lichih-san is Taiwanees. Ze heeft genoeg kennis met Chinese karakters, maar ze begon Kana te leren aan de Mizukiki-kai … vermoedelijk. Silvia-san heeft vast geen Kanji of Kana geschreven voordat ze begon met kalligraferen. Ze hebben allebei hun werk op een mooie manier afgemaakt.

Emile-san stond ook nog op de foto met Kana in ’23. Mijn mentor was blij dat ze allemaal onder ‘Kana’ waren gekozen (haar specialiteit is Kana-stijl (lacht)).

Sinds april begonnen we de les van de woensdagochtend.

Twee deelnemers nodigden hun vrienden uit en nog een nam contact met ons op, dus we begonnen met vier mensen. Het was de eerste keer sinds het begin van Mizukiki-kai dat we allemaal tegelijk begonnen. Ze volgen allemaal hetzelfde voorbeeld, en het zal op een goede manier stimulerend zijn.

Helaas moest één persoon de groep verlaten vanwege gezondheidsproblemen. Het is altijd erg jammer dat iemand niet verder kan vanwege gezondheidsproblemen.

Eén persoon is verhuisd van de andere groep en de woensdagklas heeft nog steeds vier studenten. Ik ben meer aangemoedigd door ze enthousiasme voor ondekken.

Er kwamen nog drie mensen bij In september, van wie er één Japanse is en veel kalligrafie-ervaring heeft. Ze is net hervat met het leren van kana kalligrafie in Japan. Het is duidelijk dat ze de oude penseelstreken aan het leren is. De kalligrafie voor de haiku-opdracht van Nihon Shuji Gakkai is beetje groot. Hoewel ze een beetje in de war waren, schreven ze mooie kalligrafie. Bovenal ben ik erg blij dat ik Japans kan spreken.♪♪♪

De andere twee zijn beginners, maar gaan snel vooruit. Het is altijd een plezier om te zien hoe hun handen geleidelijk aan comfortabeler worden met het penseel.

Naast de reguliere workshop in de Japanse warenwinkel Batsu, heb ik voor het eerst ook een reizende workshop gedaan op verzoek van een bezoeker uit de buurt.

De klant was ASICS, een merk van sportartikelen. Het verzoek was voor een recreatie met de bedoeling om het bewustzijn van werknemers te vergroten. Aangezien het bedrijf zijn hoofdkantoor in Japan heeft, was het verzoek voor “iets met een gevoel voor Japanse cultuur”.

In een schone en open vergaderruimte brachten we anderhalf uur door met het leren van ieders naam en het karakter voor ‘hart’.

20 jonge mensen van rond 20 ~ 30 jaar. Ik was zorg dat ze zich zouden vervelen met de slag-voor-slag instructie. Maar ze zaten twee aan twee, kletsten wat, maar namen het serieus. Ik werd eraan herinnerd dat kalligrafie een gemeenschappelijke taal is die kan worden beoefend ongeacht leeftijd, geslacht of nationaliteit. Nadat ze en ik samen een afgewerkt werk hadden uitgekozen en “Mizukuki” hadden gestempeld. Iedereen vertrokmet een grote glimlach op hun gezicht.

Ik denk dat de workshop een succes was, dankzij de geweldige medewerking van iedereen en het vrolijke luisteren naar mijn gebrekkige Engelse instructie.

Een echtpaar dat hun kind een Japanse naam heeft gegeven, vroeg me om kalligrafie om de kamer van hun kind te versieren.

We wisselden ontwerpbesprekingen uit via e-mail. Het zetten de Chinese karakters van zijn naam in de zencirkel, het alfabet eronder en zijn geboortedatum aan de zijkant. Het was de eerste keer dat ik serieus een Zen-cirkel schreef . Er was een goede leerervaring. Ik was erg blij toen zij me de foto met Kalligrafie werk en zijn kind in moeders armen gestuurd … (Ik zal het hier niet neerzetten (lacht)).

Ik kreeg een verzoek voor de tekens voor een tatoeage. Hij was al lang op zoek naar een Japanse tattoo en kreeg eindelijk zijn zin. Daarom vroeg hij mij om de karakters te maken in plaats van gratis materiaal op internet te gebruiken. Ik accepteerde het verzoek om te zien hoe ver ik kon gaan in korte tijd en voor mijn eigen ervaring. Maar uiteindelijk heb ik er veel tijd in gestoken (lacht). Ik kon het ze niet op een makkelijke manier geven als ik het zag als ‘een personage dat op iemands lichaam wordt gegraveerd’. Dus heb ik besloten om in de toekomst geen ‘korte-termijn’ projecten meer aan te nemen.

We nemen elk jaar in februari deel aan de Kakizome ( Nieuwjaarskalligrafie ) Tentoonstelling in het Tokyo Metropolitan Art Museum. De werken zijn meestal klaar en worden begin januari verstuurd, rekening houdend met de verzendingssituatie.

Groep van vrijdag middag
Gorep van vrijdag avond

Toen de Waran Mizukuki-kai voor het eerst deelnam aan de Kakizome-tentoonstelling, waren er drie exposanten die allemaal vier karakters in blokstijl schreven. Dit jaar namen er echter 10 mensen deel aan de tentoonstelling. Er zijn werken van vier of vijf karakters in blok-, semi crusief- en cursiefschrift-stijl. De individualiteit van elk individu is te zien in de karakters die ze kiezen, en het eindproduct is ook verschillend. Het doel van de kakizome tentoonstelling is om iets meer vrijheid en ‘plezier’ te hebben dan de gebruikelijke kalligrafeerwedstrijd. Ze schrijven met veel energie ‘coole tekens’.

groep van woensdag

Ik denk dat veel van hen dit keer spontaan in grote letters konden schrijven.

Het gaat niet in de eerste plaats om de competitie, maar het zou leuk zijn om een soort prijs te winnen …

met mensen van dinsdag-groep

Nihon Shuji gakkai heeft twee niveau-eenheden, de eerste is ‘Kyu’ en de tweede ‘Dan’. Elke maand stuurden we een stuk kalligrafie naar Japan om voor te wedijveren en wordt het ‘Kyu’-niveau verhoogd.
De hoogste rang is 1e-kyu, en beginnen bij 10e kyu.
Daarna leggen de studenten twee keer per jaar Dan-examens af om hun Dan-niveau te verhogen. Dan rangen beginnen bij Shodan (1e -Dan) en eindigen bij 9e-Dan.

Mensen met enige ervaring met Shodo doen examen voor hun Dan. Momenteel zitten ze midden in de Dan-examens in maart. Degenen die de 3e-Dan examens hebben zijn het hoogste niveau in de Mizukuki-kai. Ze zijn druk aan het studeren naast hun maandelijkse kalligrafie, maar iedereen is serieus omdat het een kans is om hun vaardigheden te testen. Als de examens beginnen, hebben we het soms te druk om te studeren, maar we moedigen elkaar aan en gaan met elkaar door.

Ik denk dat het mooie is van collega’s hebben als Ik me destijds voelde. Ik houd nog steeds contact met mijn ‘collega’s’ in Japan.

Het examen is bijna voorbij… Ik wens jullie het allerbeste!

Het jaar 2024 markeert de 10e van de start van de Waran Mizukukukai.

We zijn er nog niet klaar voor, maar we willen graag iets doen om het te vieren.

Ik bereid me voor om kalligrafie te introduceren op een Mangamanifestatie in het Facets cultureel centrum in Emmen in maart. Ik hoop kalligrafie op een goede manier te introduceren, zonder te makkelijker of pretentieus te zijn.

Er staat in april een workshop gepland bij de Japanse winkel Batsu. Deze keer Sachiko-san en ik denken om de karakters lente-geïnspireerd te maken.

Ik heb ook verschillende andere opdrachten voor kalligrafisch werk, dus ik ga wat meer aan mijn eigen handschrift werken, terwijl ik mijn oude-stijle handschrift train.

Ik denk erover om nog een klasse te openen als er genoeg mensen zijn die dat willen… maar dat kan langzaam gebeuren…

Het is nog steeds zo ontspannen als altijd.

We hopen in 2024 verder te groeien en plezier te hebben met iedereen.

We kijken ernaar uit om dit jaar weer met jullie samen te werken.

error: Content is protected !!